දූෂණය නැති කළ හැකි මග

 හර්ෂ ගුණසේන –

හර්ෂ ගුණසේන

වර්තමාන ආණ්ඩුව බලයට පත්වී ඇත්තේ රටේ විශේෂයෙන්ම දේශපාලන ක්ෂේත්‍රයේ පවතින දූෂණ සංස්කෘතිය නැති කරන බවට පොරොන්දු වෙමිනි. රටේ තිබෙන සියලුම ප්‍රශ්ණ වලට මුල දූෂණය බවද දූෂණ ය නැති කිරීමෙන් සියලු ප්‍රශ්න නිවාරණය වන බවද සමහරෙක් සිතති. මෙය සම්පුර්ණ සත්‍යය නොවේ.

එක්සත් ජාතීන්ගේ දූෂණ විරෝධී මෙවලම් කට්ටලයේ එන අර්ථ දැක්වීම අනුව මෙම දූෂණ  මහා පරිමාණ දූෂණ හෙවත් රජයේ මූලික කාර්යයන්ට බලපෑම් කරන දූෂණ හෝ කුඩා පරිමාණ දූෂණ හෙවත් ආණ්ඩුකරණ සහ සමාජයීය රාමුව තුල ඇති දූෂණ හෝ සක්‍රිය දූෂණ හෙවත් අල්ලස ලබන්නා සහ දෙන්නා යන දෙදෙනාම සක්‍රිය දූෂණ හෝ අක්‍රිය දූෂණ හෙවත් මේ දෙදෙනාගෙන් එක් අයකු අක්‍රිය දූෂණ හෝ විය හැක.

මෙයින් දැනට සිදුවන පරිදි මහා දූෂණ වලට නිදහසේ වැඩෙන්නට සලස්වා කුඩා දූෂණ කරන්නන් කොටුකර ගැනීම හෝ සමහරුන් අපේක්ෂා කරන පරිදි මහා දූෂණ කරන්නන් කොටු කර ගෙන කුඩා දූෂණ කරන්නන් ට නිදහසේ ඒවා කරගෙන යාමට සැලැස්වීමෙන් හෝ දූෂණය නැති කළ නොහැක. කළ යුත්තේ මහා හෝ කුඩා හෝ  දූෂණ සියල්ලටම එරෙහිවී ඒවා මර්දනය කිරීමයි.

ට්‍රාන්ස්පේරන්සි ඉන්ටනැෂනල් ආයතනය විසින් ජාත්‍යන්තරව වාර්ෂිකව නිර්ණය කරනු ලබන දූෂණය පිලිබඳ දර්ශකයක් තිබේ. එම දර්ශකයට අනුව 2023 දී ශ්‍රී ලංකාව තිබෙන්නේ රටවල්  180 කින් 115 ස්ථානයේය. දූෂණය අඩු  මට්ටම වන ලකුණු 100 සිට දූෂණය වැඩි මට්ටම වන ලකුණු 0 දක්වා වන පරාසය තුල ශ්‍රී ලංකාව ලකුණු  34 ක් ලබා ගෙන ඇත. මෙම දර්ශකය ගණනය කිරීම සඳහා ට්‍රාන්ස්පේරන්සි ඉන්ටනැෂනල් ආයතනය විසින් සලකා බලනු ලබන නිර්ණායක පහත දැක්වේ.

1. අල්ලස

2. මහජන මුදල් අයථා පරිහරණය

3. නිලධාරීන් විසින් කිසිම බාධාවකින් තොරව රජයේ කන්තෝරු පුද්ගලික ප්‍රතිලාභ සඳහා යොදා ගැනීම

4. ආණ්ඩුවට රාජ්‍ය අංශයේ දූෂණය නැවැත්වීමට සහ අවංක භාවය බලගැන්වීම සඳහා ඵලදායි යාන්ත්‍රණ ගොඩනැංවීම සඳහා ඇති හැකියාව

5. දූෂණය සඳහා අවස්ථා සලසන අධික නිලධාරිවාදය සහ රෙඩ් ටේප් සංස්කෘතිය

6. සිවිල් සේවයේ සුදුස්සාට තැන නොදී දැනහැඳුනුම් කම් ඇති අයට තැන දීම

7. දුෂිත නිලධාරීන්ට එරෙහිව ඵලදායි ලෙස සාපරාධි නඩු පැවරීමට ඇති හැකියාව

8. රාජ්‍ය නිලධාරීන්ගේ මුල්‍ය විනිවිදභාවය සහ ළබැඳියාවන් අතර ගැටුම් නැවැත්වීම සඳහා ප්‍රමාණවත් නීති තිබීම

9. අකටයුතු නාදකයින්ට​ (විස්ල්බ්ලොවර්ස්ලාට), ජනමාධ්‍යවේදීන්ට සහ විමර්ශකයන්ට ඔවුන් අල්ලස සහ දූෂණය පිලිබඳ තොරතුරු සපයන විට නීතියේ ආරක්ෂාව තිබීම

10. පටු පුද්ගල අභිමතාර්ථ මගින් රාජ්‍ය යාන්ත්‍රනය ග්‍රහණයට ගැනීම

11. පුරවැසියන්ට පොදු කටයුතු පිලිබඳ තොරතුරු දැනගැන්මට හැකිවීම

දුෂණයට එරෙහිව මෙරට පළමු පනත නම් 1954 අංක 11 දරන අල්ලස් පනතයි. ඉන්පසුව 1994 අංක 19 දරන අල්ලස් හෝ දූෂණ විමර්ශණ කොමිෂන් සභා පනත සහ 1975 අංක 1 දරණ වත්කම් සහ බැරකම් ප්‍රකාශ පනත තිබේ. මෙම සියලුම පනත් 2023 අංක 9 දරන දූෂණ විරෝධී පනත අනුව නිශේධනය වේ. ඉහත පනත් වල ඇති සියලුම අංගද තවත් අංගද 2023 අංක 9 දරන දූෂණ විරෝධී පනතට ඇතුළත් ව තිබේ.

මෙයට අමතරව 2015 අංක 4 දරන අපරාධයක වින්දිතයන් සහ සාක්ෂිකරුවන් හට සහාය දීමේ සහ ආරක්ෂා කිරීමේ පනත අනුව  අපරාධයක වින්දිතයන් සහ සාක්ෂිකරුවන් ආරක්ෂා කිරීම සඳහා වූ ජාතික අධිකාරිය පිහිටුවා තිබේ.

2016 අංක 12 දරන තොරතුරු දැනගැනීමේ අයිතිවාසිකම පිළිබඳ පනතට අනුව ශ්‍රී ලංකා තොරතුරු දැනගැනීමේ අයිතිවාසිකම පිලිබඳ කොමිෂන් සභාවක් පිහිටුවා තිබේ.

දුෂණ විරෝධී පනතේ 107 වගන්තිය අනුව යම් රජයේ සේවකයකු සාමාජිකයකු අධ්‍යක්ෂවරයකු හෝ සේවා නියුක්ත යකු වන විට බැඳියාවන් අතර ගැටුමක් ඇතිවිට ඒ බව ප්‍රකාශ නොකිරීම වරදකි. කොමිසම විසින්  මේ පිලිබඳ කටයුතු කිරීම හා කළමනාකරණය කිරීම රීති මගින් නිශ්චිතව දැක්විය යුතුය.

එබැවින් ඉහත ඉහත 7,8, 9 සහ 11 යන කාරනා පිළිබඳව බලපැවැත්වෙන නීති සම්මතව ඇත.

ඉහත 4 කාරණය පිළිබඳව ජාත්‍යන්තර මුල්‍ය අරමුදලද අවධානය යොමුකර ඇති අතර පහත දැක්වෙන ඔවුන්ගේ යෝජනා වල 3 සහ 6 යන කරුණු වල මේ පිළිබඳව සාකච්ඡා වේ.

ඉහත 3,5,6,10 යන කරුණු පිළිබඳව රජයේ අවධානය බෙහෙවින්ම යොමු විය යුතුය.

ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදල මගින් 2023 මාර්තු මස නිකුත් කරන ලද අංක 23/116 දරන වාර්තාවේද ලංකාවේ දූෂණයට ඇති නැමියාව පිලිබඳ සඳහන් කර ඇත. රාජ්‍යයේ විවිධ අංශ වල ආණ්ඩුකරණය පිළිබඳව ඇති දුර්වලතාද ඉතා ඉහල මට්ටමක ඇති දූෂණයද හේතුවෙන් දූෂණයට  එරෙහිව කටයුතු කිරීමට, රාජ්‍ය ආයතන වල පරිපාලනය විධිමත් කිරීමට, ආදායම් එකතුකිරිම සහ වියදම් පරිපාලනය සඳහා ආණ්ඩුවේ කටයුතු ඩිජිටලීකරණය කිරීමට වේදිකාවක් සැකසීමට, රාජ්‍ය අංශයේ විනිවිදභාවය ආරක්ෂා කිරීමට සහ මුදල් විශුද්ධිකරණ සහ ත්‍රස්තවාදීන්ට අධාරදීමේ ක්‍රියාවලි වලට එරෙහිව කටයුතු කිරීමට යොමුවීම  අවශ්‍ය බව ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදල ද අවධාරණය කර ඇත.

බොහෝ කාලයක් තිස්සේ ආණ්ඩු විසින් ක්‍රියාත්මක කිරීමට උත්සාහ දරන ලද සහ දූෂිත නිලධාරීන්ගේ විරෝධතාවයට හේතුවූ රජයේ කටයුතු  ඩිජිටලීකරණය පිළිබඳව වර්තමාන ආණ්ඩුව ප්‍රමුඛතාවයක් දීමට සුදානම් බව ඒ පිළිබඳව අමාත්‍යංශයක් ඇතිකිරීමට යෝජනා කිරීමෙන් පෙනෙන්නට තිබේ.

2023 සැප්තැම්බර් මස නිකුත් කරන ලද අංක 23/340දරන ජාත්‍යන්තර මුල්‍ය අරමුදලේ වාර්තාව අනුව 2023 අංක 9 දරණ දූෂණ විරෝධී පනත මගින් දූෂණ විරෝධී නීති රාමුව බොහෝ සෙයින් බලසම්පන්න කරන ලද බව කියා සිටියි.

ආණ්ඩුව දූෂණ සංස්කෘතිය නැති කිරීම සඳහා කටයුතු කරන්නේ නම් ශ්‍රී ලංකාව ජාත්‍යන්තර මුල්‍ය අරමුදල සමඟ එකඟවූ තවමත් ක්‍රියාත්මක කිරීම අතපසු වී ඇති පහත දැක්වෙන කරුණු ඉටු කිරීම සඳහා වහාම පියවර ගත යුතුය.

1. රජයේ රු. බිලියනයකට වැඩි ප්‍රසම්පාදන කොන්ත්‍රාත්ලාභින්ගේ විස්තර, ආයෝජන මණ්ඩලය හරහා බදු සහන ලබා ගන්නා සමාගම් වල ලැයිස්තුවක් සහ සුඛෝපභෝගී වාහන ආනයනය වෙනුවෙන් බදු සහන ප්‍රමාණයද ඇතුළුව ලබාගන්නා අයගේ ලැයිස්තුවක් අර්ධ වාර්ෂිකව ප්‍රසිද්ධ කිරීමට අවශ්‍ය මාර්ගගත වේදිකාවක් සැකසීම. මෙය 2023 මාර්තු 31ට පෙර කළ යුතුව තිබුනත් තවමත් ඉටුකර නොමැත. විස්තර ප්‍රසිද්ධ කිරීමට නියමිතව තිබුනේ 2024 ජුනි 30 වන විටය. එයද තවම ඉටුවී නොමැත.

2. දූෂණ විරෝධී පනත අනුව 2024 මාර්තු 31 දිනට රජයේ නිශ්චිත නිලධාරීන් විසින් ඔවුන්ගේ වත්කම් 2024 ජුනි 30වන දිනට පෙර ප්‍රකාශ කළ යුතුය. එසේ ප්‍රකාශ කර නොමැති නිලධාරීන්ගේ ප්‍රකාශ ගෙන්වා ගැනීමටත් ඒවා ප්‍රසිද්ධ කිරීමටත් ප්‍රමාද වීම සඳහා දඩ මුදල් අයකර ගැනීමටත් කටයුතු කිරීම.

3. රජයට ආදායම් ලැබෙන සෑම දෙපාර්තමේන්තුවක් සඳහාම දූෂණ විරෝධී ක්‍රියාවලියක් සඳහා සැලසුමක් සකස් කිරීම. මෙය කිරීමට නියමිතව තිබුනේ 2024 අගෝස්තු 31 දින වේ. 

4. දේශීය ආදායම් දෙපාර්තමේන්තුවේ RAMIS නම් මාර්ගගතවද භාවිතා කළ හැකි පරිගණක​ වැඩසටහන ක්‍රියාත්මක කිරීම. මෙය නියමිතව තිබුනේ 2024 අගෝස්තු 31 දිනට වේ.

5. පොදු දේපල සම්බන්ධයෙන් වගකීම් ඉෂ්ට කිරීම පැහැර හරින රජයේ නිලධාරීන්ට එරෙහිව දඩ මුදල පැනවීමට විගණකාධිපතිට බලය ලැබෙන සේ ජාතික විගණන පනත සංශෝධනය කිරීම. මෙය නියමිතව තිබුනේ 2024 සැප්තැම්බර් 30 දිනටය.

6. අල්ලස් හෝ දුෂණ මර්දන කොමිසමට උපාය මාර්ගික සැලැස්මක් සකස් කිරීම. නියමිත දිනය 2024.10.30.

7. එක්සත් ජාතීන්ගේ දුෂණ විරෝධී සම්මුතිය අනුව ජාත්‍යන්තර මුල්‍ය අරමුදලේ ද සහාය ඇතිව වත්කම් නැවත ලබාගැනීම සඳහා පනත් කෙටුම්පතක් සකස් කර එය සම්මත කර ගැනීම. නියමිත දිනය 2024 නොවැම්බර් 30.

8. රජයේ ප්‍රසම්පාදනය පිලිබඳ පනතක් සම්මත කර ගැනීම. නියමිත දිනය. 2024.12.31.

පසුගිය ආණ්ඩුව වත්කම් නැවත ලබාගැනීම සඳහා වන පනත් කෙටුම්පත සකස් කරමින් පවතින බව ප්‍රකාශයට පත්කර තිබුණි. එනමුත් ඔවුන් මේ සියලු ඉලක්ක සාක්ෂාත් කර ගැනීමේ කාර්ය සාධන මට්ටම ජනතාවට හෙළි කළේ නැත. නමුත් වර්තමාන ආණ්ඩුව ජනාධිපතිවරණය ජයග්‍රහණය කළේ රටේ පවතින දුෂණ සංස්කෘතිය වෙනස් කිරීමේ ප්‍රධාන සටන් පාඨය මතය. ජාත්‍යන්තර මුල්‍ය අරමුදල මෙහි දක්වා ඇත්තේ එම සටන් පාඨය ක්‍රියාත්මක කිරීමට අවශ්‍ය එක්තරා වැඩපිළිවෙලකි. එබැවින් මේ කටයුතු සම්බන්ධව කාර්ය සාධන මට්ටම ආණ්ඩුව විසින් නොපමාව  ජනතාවට හෙළි කළ යුතුය.

රාජ්‍ය සේවයේ දූෂණය නැති කිරීමට පෙර ඉටුකළ යුතු කොන්දේසිය නම් අතිරික්ත සේවකයන් ඉවත්කර ඉතිරි අයගේ වැටුප් වැඩි කර ඔවුන්ට කාර්ය සාධන ඉලක්ක ලබා දීමයි.

දේශපාලනඥයන්ගේ දූෂණ නැති කිරීමට ආණ්ඩුව බලාපොරොත්තු වන්නේ  ඔවුන්ගේ ප්‍රතිලාභ කපා හැරීම මගිනි. සමහරු කෙතරම් මුදල් තිබුනත් දූෂණයේ යෙදෙන අතර බොහෝ දෙනෙකුට තමුන්ට ධනය ලැබේ නම් දූෂණයේ යෙදීමේ අවශ්‍යතාවයක් නැත. සිංගප්පුරුවේ දූෂණය නැති කිරීමේ ප්‍රථම පියවර වූයේ එරට ඇමතිවරුන්ට පුද්ගලික අංශයේ ප්‍රධාන විධායක නිලධාරියකු ගන්නා වැටුප ප්‍රදානය කිරීමයි. එනම් ඔවුන්ගේ සේවයට සරිලන වැටුපක් ගෙවීමයි. ඉන්පසු ලි ක්වාන් යූ දුෂනයට එරෙහිව ඉතාම තද නීති ක්‍රියාත්මක කළේය.

පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරුන්ට මුදල් අවශ්‍යවන ප්‍රධාන හේතුවක් වන්නේ දැනට පවතින සමානුපාතික මැතිවරණ ක්‍රමය යටතේ මුළු දිස්ත්‍රික්කයක මැතිවරණ කටයුතු වල යෙදීමට සිදුවීමයි. එබැවින් මෙම ක්‍රමය මිශ්‍ර සමානුපාතික ක්‍රමයක් බවට පරිවර්තනය කළ හොත් සමානුපාතික ක්‍රමයේ හොඳ අංග රැක ගෙන කේවල ක්‍රමයේ යම් අංගද ඇතුලත් කල හැක. එමෙන්ම පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරුන්ගේ ප්‍රමුඛ කාර්යභාරය නීති සම්පාදනය කිරීමයි. ඔවුන් එයින් වියුක්ත කරන විමධ්‍යගත අයවැය වැනි ක්‍රම නැති කළ යුතුය. එවිට පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරුන්ට දුෂණ ක්‍රියාවල යෙදෙන්නට අවකාශ නොලැබේ. දුෂණ ක්‍රියාවල යෙදීමට අවකාශ ලැබෙන්නේ විධයකයටයි ව්‍යවස්ථාදායකයට නොවේ. එබැවින් පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරුන්ට පවරා ඇති ඍජු විධායක කාර්ය භාරය ඔවුන්ගෙන් ඉවත් කළ යුතුය. පාර්ලිමේන්තු අධීක්ෂණ කාරක සභා වලින් සිදුවන්නේ අධීක්ෂණයකි. ඍජු මැදහත් වීමක් නොවේ.

මෙවැනි සාධනීය කරුණු ගැන කථා නොකර ඒවා ක්‍රියාත්මක නොකර පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරුන්ගේ විශ්‍රාම වැටුප් අහිමි කිරීමට පමණක් කථා කිරීම සහ එය ක්‍රියාත්මක කිරීම මගින් සිදුවන්නේ දුෂණයට හේතු ඉතිරි කිරීම සහ ඔවුන් දුෂණයට තවදුරටත් පෙළඹවීමයි. අනික් අතට පාර්ලිමේන්තුවට දක්ෂයන් පැමිණීම වැළැක්වීමද සිදුවිය හැක. පාර්ලිමේන්තුවට අවශ්‍ය දක්ෂයන්ය. ගැලරියට කථා කිරීමෙන් රටේ ප්‍රශ්ණ විසඳිය නොහැක.

මේ අනුව දූෂණය හුදු දේශපාලකයන්ට සිමා වන්නක් නොවන බවත් වර්තමාන රජය ගොඩනැංවීමට දායක වූ රාජ්‍ය සේවකයන්ද එයට ඇතුලත් වන බවත් රජය විසින් හුදු සටන් පාඨ වලින් ඔබ්බට ගොස් කල යුතු විශාල කාර්යභාරයක් තිබෙන බවත් වටහා ගත හැක. රජය විසින් මෙම කාර්ය භාරය වහ වහා ඉෂ්ට කිරීම ඔවුන් බලයට පත්කළ ජනතාවගේ අපේක්ෂා ඉටු කිරීමක් වෙයි.

අවසාන වශයෙන් කිවයුත්තේ ආණ්ඩුවේ බැඳුම්කරවල පොලී අනුපාතය අඩුකර ගැනීමේ අටියෙන් වෙරිටේ රිසර්ච් ආයතනය මගින් පසුගිය වසරේ ඉදිරිපත් කළ අදහසක් වන බැඳුම්කර හිමියන්ද පිළිගත් ආණ්ඩුකරණය හා බැඳුනු බැඳුම්කර අවස්ථාව ලැබුණු ඉක්මනින් නිකුත් කිරීමට පියවර ගැනීම සුදුසු බවයි. මේවායේ යාන්ත්‍රනය වන්නේ දුෂණයෙන් තොර වීමද ඇතුළත් යහපත් ආණ්ඩුකරණයේ නිර්ණායක ක්‍රියාත්මක වන විට පොලී අනුපාතය අඩුවීමත් එසේ නැති විට පොලී අනුපාතය වැඩි වීමත්ය. මෙමගින් ආණ්ඩුවලට යහපත් ආණ්ඩුකරණයක් ඇති කිරීමට උත්තේජනයක් සපයයි.

Published in Colombo Telegraph on November 7,2024)

https://www.colombotelegraph.com/index.php/harsha-gunasena-7-november-2024/

Electoral Preferences Of The Government Employees Of Sri Lanka

By Harsha Gunasena –

Harsha Gunasena

The only way to find out electoral preferences of the state sector employees is to study the way the postal votes were casted during the elections. Prior to 1982, results of postal votes were not available on the website of the Election Commission. Starting from the Presidential Election of 1982 the postal vote preferences were indicated under each district in both Presidential and Parliamentary Elections except for the Presidential Election held in 1999 where the main contestants were Chandrika Kumaratunga and Ranil Wickremesinghe. For this analysis I have considered only the results of the Presidential Elections held from 1982 to 2024 except in 1999.

The main contestants in 1982 were JR Jayewardene(JRJ) and Hector Kobbekaduwa (HK); in 1988 R. Premadasa (RP)and Sirimavo Bandaranaike (SB); in 1994 Chandrika Kumaratunga (CBK)and Srima Dissanayake (SD); in 2005 Mahinda Rajapaksa (MR) and Ranil Wickremesinghe (RW); In 2010 Mahinda Rajapaksa (MR) and Sarath Fonseka (SF); In 2015 Maithripala Sirisena (MS) and Mahinda Rajapaksa (MR); In 2019 Gotabaya Rajapaksa (GR), Sajith Premadasa (SP) and Anura Kumara Dissanayake (AKD); in 2024 Anura Kumara Dissanayake, Sajith Premadasa and Ranil Wickremesinghe.

Ads by FatChilli

According to the Department of Census and Statistics, in 2016 state employees were 485,471 and provincial public employees were 380,198 and semi government employees were 243,806 totalling to 1,109,475. Semi government employees do not participate in elections.  In the 2015 presidential election, total postal votes casted was 522,663. This figure as a percentage of total government employees was 47.1%. The percentage excluding the semi government employees from the total was 60.4%. We do not have the latest data of government employees and considering the statistics in 2015 presidential election and the number of government employees in 2016, we can conclude that fair estimate could be arrived at the behaviour of the government employees in the elections.

In the graph we can see the percentages of postal votes and total votes taken by the  candidates. The distinguished feature is that in all instances except two instances, the winning candidate got higher percentage of postal votes in comparison to the total votes he/she got. The two exceptions were 1988 and 2015 presidential elections. Interestingly those were the elections where center-right candidates won.

Only other instance where center- right candidate won was in 1982 where JRJ won. presidential election of 1982 was conducted after the 1980 general strike where the participants of which were removed from their respective posts. They were mostly of left orientation. Yet the preference of government employees was in favour of JRJ. They voted 6.06% more in comparison to the total votes for him. HK had postal votes 5.62% less than the percentage of total votes.

In the case of RP and SB in 1988, RP got 3.97% less than the percentage of total votes whereas SB got 4.37% more in postal votes in comparison to the total votes.

In the case of MS and MR in 2015 MS got 0.24% less of the percentage of total voted whereas MR got 0.95% more in postal votes in comparison to the total votes.

In both these elections, the candidates who got the support of the UNP and the center-right parties won the elections and yet the preference of the state sector employees was more skewed  towards the candidates who lost and who were representing the center-left political ideologies. The gap between the postal votes and the total votes was the least at the 2015 elections. Interestingly in all the instances a similar quantum of gap prevailed between the postal votes and total votes of the winning and losing candidates although the trend was in different directions, except in the case of RW in 2024 election where the trend was similar to that of AKD In 2019 election the position of AKD was also the same.

The highest gap was reported in the presidential election 2024. Here AKD got 14.39% more in the postal votes in comparison to the total votes. He got 56.69% of the postal votes and if that trend continued he would have won the election in a considerable margin. SP got 15.14% less in postal votes in comparison to the total votes. Interestingly the trend of the losing candidate RW was similar to that of the winning candidate AKD. RW got 5.87% more votes of postal voters compared to his total votes.

The second highest gap was recorded in the 2005 election. MR got 10.81% more postal votes compared to his total votes. He got 61.1% of the postal votes which was a big margin. His opponent RW got 11.25% less postal votes compared to his total votes.

In both these elections, 2005 and 2024, elections were held after the country faced economic setbacks. When RW came to power in 2001, the economy recorded a negative growth and the concern was the economic recovery. RW focused on that and temporarily stopped the war by signing a cease-fire agreement with the LTTE and stopped the recruitments to the state sector in order to reduce the drain from the state coffers, although it was detrimental to winning elections. Government ministers at that time openly said that but RW did not deviate.  Eventually he brought the economy to a positive growth. Prior to the presidential election he lost the general election too.

In 2024, RW brought the bankrupt economy to the correct path which was a painful path. The present government also would not deviate from it.

In both cases although there was an economic recovery the people opted to vote RW out and the postal voter were very much ahead in the trend that he was voted out.

There were different narratives taken up in these two elections rather than the economic recovery. In 2005 it was the cease- fire agreement and in 2024 it was the corrupt  political culture which were highlighted rather than economic recovery. The reason may be that in both the instances the economy was in the correct path at the time of the elections.

Is it that the government employees are opinion leaders or trend setters in elections? However the view of the total population is somewhat balanced. These trends were visible at a glance, but a detailed analysis would be beneficial for the candidates as well as for the analysts of the election results.

Published in Colombo Telegraph on October 26, 2024)

https://www.colombotelegraph.com/index.php/electoral-preferences-of-the-government-employees-of-sri-lanka/

Challenges Faced By The New Government

 By Harsha Gunasena –

Harsha Gunasena

A delegation of International Monetary Fund (IMF) headed by Krishna Srinivasan, Director for the Asia Pacific Department, visited Sri Lanka to hold discussions with the new government of Sri Lanka. The following was stated by Srinivasan according to the  statement issued by the IMF on October4, 2024.

“We held productive discussions with President Dissanayake and Sri Lanka’s economic team on the economic and financial challenges facing the Sri Lankan economy. We agreed on the importance of continuing to safeguard and build on the hard-won gains that have helped put Sri Lanka on a path to economic recovery since entering one of its worst economic crises in 2022. We are encouraged by the authorities’ commitment to continue the reform efforts.”

Ads by FatChilli

This statement negates the statement in the NPP election manifesto which they have repeated several times in the election campaign that they will renegotiate the Debt Sustainability Analysis with the IMF. Allegations are leveled against the NPP that they have misled the voters, but we knew that this would happen. However, we all should be happy with the current status along with the IMF and Fitch Ratings.

There is a Table in this article which was compiled with the information from the annual report of the Ministry of Finance for 2023 and IMF targets. In the year 2023, in relation to the estimates income was more and the expenditure was less so that the primary balance which is the expenditure minus interest and loan repayments was increased by Rs. 394 billion from negative balance of  Rs. 221 billion to a positive balance of Rs. 173 billion. This balance is to be used for repayment of loans and for the payment of interest. The primary balance in 2023 as a percentage of the Gross National Product (GDP) according to the IMF agreement was negative 0.7 and the actual figure was positive 0.6. Hence there was a positive performance according to the IMF target as well.

Economic growth was positive since the third quarter of 2023 and as a result the real economic growth, which means economic growth adjusted for inflation, in 2023 was negative 2.3%. This was better than the figure of negative 3% growth agreed with the IMF. In the year 2024 the growth in the first quarter was 5.3%, in the second quarter was 4.7%. Hence this will well exceed the target agreed with IMF which was 1.5% for 2023.

Ads by FatChilli

In the first four months of the year 2024 the primary balance was Rs. 365 billion. This is well ahead of the expected figures. Capital expenses were reduced in order to achieve this result.

According to IMF agreement the government revenue in 2024 should be 13.3% of GDP and in 2025 it should be 14.9% of GDP. If the tax cuts proposed by  NPP are implemented the smooth functioning of the fiscal consolidation will be jeopardized. However, a proposal such as the one suggested by the former president reportedly with the IMF agreement  could have been implemented.

Also in 2024 government expenditure should be 12.5% of GDP. Hence as indicated in the NPP election manifesto, spending 6% of GDP for education and 3% of GDP for health in near or distant future will be fallacy.  Therefore the government  will face a challenge of balancing election promises and fiscal consolidation.

Ads by FatChilli

The government announced that Sri Lankan Air Lines will not be privatized. Liberal thinking was introduced to Sri Lanka with the term neo liberal which is often used in a defamatory context. Many do not understand liberal thinking. Sri Lankan thinking which is based on outdated Marxist thinking promotes to keep the so-called national assets with the government even though those were running at losses. People, who exercise their sovereignty, like it. This airline cannot be uplifted without new investments or loans obtained with treasury guarantees. The issue is that the government is handicapped to implement either of these proposals. Also, if the Airline continues to make losses the government is unable to finance those losses. If these so-called national assets could be privatized at the market value the government would be able to get some relief for the sovereign debts.

In the accounts of Sri Lankan Airlines for the year 2024, there is a deficit of Rs. 400 billion of the total of Stated Capital, Reserves and accumulated losses. Assets were financed by short-term and long-term loans. The total loans obtained by giving treasury guarantees and concessionary letters from the government amounts to Rs. 146 billion. According to IMF agreement for the year 2024 treasury guarantees should not exceed Rs. 2,100 billion. However, according to the interim report released by the Ministry of Finance for the year 2024, by April 30, 2024, the total of treasury guarantees amounted to Rs. 2,228.

When JR Jayewardene wanted the help of Lee Kuan Yew to develop the Airline, Lee suggested instead to develop the airport. Suggestion  was made probably thinking of the strategic location of the country. However, JR opted for the first option. Our leaders are still thinking in the same lines.

Therefore, the slogans the government tries to implement are not a reality in the ground. Similarly, it is uncertain the reaction of the government to the IMF agreed condition of recapitalization of Bank of Ceylon and Peoples Bank. Former president proposed to issue 20% of the shares of those banks to the employees and depositors but I think that those two banks should be listed in the stock exchange   and 20% of ownership should be privatized. If so, it would be a revolution in the banking industry in Sri Lanka as happened at the point of incorporation of Sampath Bank.

Adopting a policy against privatization stating that some of the government entities are strategically important and not defining the dividing line is not beneficial to the economic development of the country. The business community should be given back the wealth taken over from them by the governments from 1956 in the guise of nationalization. Socialism in 21st century is not that the governments should engage in businesses or centrally handling the economy. It is that  the governments should work towards distributing the benefits of development of the country to the people and  lifting them from poverty. Also  reducing the income inequality of the country. This could be done through the system of taxation.

What is more important is the approach of the NPP to handle the economy. The source to find out is the election manifesto. The Extended Fund Facility program of IMF is aimed at fiscal consolidation and not economic growth. Even during this difficult period, the country has achieved considerable economic growth ahead of IMF agreed  targets. To uplift the economy, we should achieve higher economic growth at the earliest.

During the Mahinda Rajapaksa era the economy was centered on constructions done with borrowed money and the productivity of those projects was low.  Based on the problems faced by Sri Lanka, economic growth  should be centered on trade, based on exports. The swing moves to both sides, not only to one side. Similarly imports also should be improved along with exports. Out of the imports to Sri Lanka in 2020 consumer goods amounted to 21% and the rest were intermediate and capital goods.

NPP plans to have a production economy. Although they say that they promote exports as well this word connotes that ‘we produce for our country’ or ‘if we grow, we eat’ type of concept which had prevailed in Sirima Bandaranaike era. This system is an extension of the defensive system of import substitution that prevailed during Mahinda Rajapaksa era. This is proved by  imposing additional tariffs for imported potatoes and onion by the government.

The export promotion system which is the opposite to this system converts our market beyond that 22 million to indefinite level. This is an offensive system. Those who provide inspiration for this are the ones who have done away with the defensive mentality especially the governments, people, the trade negotiators in respect of free trade pacts with other governments and business community. It appears to be that none of the above are in this mentality. Unfortunately, except for a few the business community also are not in this mentality.  That is why out of the prominent businesses in Sri Lanka there is a lessor number of exporters and there are more banks. It appears to be that the NPP government does not have the capacity or intention to change this mentality. Fifty years back the Marxist Minister of Finance NM Perera said, export or perish.

NPP said that it will abolish the pensions of the former presidents and members of Parliament. This was a popular slogan. The government recently appointed a committee to investigate this.

As per the Article 36(1) of the constitution the president is entitled to a pension; when a person appointed the president that parliament should decide on it; any subsequent amendment, repeal or replacement of this Article and any subsequent law or any provision thereof inconsistent with this Article shall not have retrospective operation; and Parliament may by resolution increase, but shall not reduce,  pension entitlement of the holders of the office of President. In addition to that under the President’s Entitlement Act No. 4 of 1986 a retired president is entitled for a pension, a residence, transport and payments to a secretary. Parliamentary Pensions Law No 1 of 1977 was approved by the National State Assembly. In Sri Lanka laws cannot be passed with retrospective effect.

An essential condition for elimination of corruption of the politicians is to increase their direct benefits such as salaries and pensions, not to reduce those. Also, proportional representation system where a lot of money to be spent on elections, should be changed to a mixed system. There should be severe punishments for corruption and there are laws for that. Thereafter only corruption would be reduced and talented people will come to politics. In order to eliminate the corruption and inefficiency of the public servants the excess employees should be removed, and the salaries of the balance should be increased. Efficiency targets should be set. Thereafter the red tape culture also should be changed.

The main reason for the economic problem of our country is not corruption but the steps taken by populist governments to pacify the voters and invest in low yield projects. Borrowed money was spent on these instances.

It should be emphasized that an ideology which is against globalization, privatization, minimal intervention of the economy by the government .and free trade would not be able to find out the solutions for the economic issues the country faces even if they are against corruption although it is appreciated much. Hence the government should seriously consider these points.

(Published in Colombo Telegraph on October 17, 2024)

https://www.colombotelegraph.com/index.php/challenges-faced-by-the-new-government/