Tuesday, March 14, 2023

Does IMF set traps for member countries?

 

Sri Lanka is neither in a Chinese debt trap nor in an IMF trap. Sri Lanka is in its own debt trap and IMF is helping Sri Lanka to come out of it

 

An article was published in the Daily FT (https://www.ft.lk/columns/The-IMF-trap/4-745927) on 3 March 2023, titled ‘The IMF Trap’ written by Devaka Gunawardena, Niyanthini Kadirgamar and Ahilan Kadirgamar. This is to inquire into the arguments raised by that article.

The authors brought arguments to prove that the present IMF program is a trap. This program is not yet disclosed to the public and hopefully would be disclosed by 20 March 2023 if the approval of the program would be approved by the Board of Directors of IMF on the same day.

Negotiations with IMF was started at the time of former President Gotabaya Rajapaksa. Nandalal Weerasinghe was appointed Governor of Central Bank on 7 April 2022. Ranil Wickremesinghe was appointed Prime Minister on 12 May 2022. He assumed duties as President on 21 July 2022. IMF team visited Sri Lanka from 20 to 30 June. It was announced on 1 September 2022 that IMF staff has reached a staff-level agreement on an Extended Fund Facility agreement with Sri Lanka. Inflation (Colombo Consumer Price Index) had reached double digits in December 2021 and in March 2022 it was 18.7%. By the time Wickremesinghe became the President it was 60.8% and it reached the maximum 69.8% in September 2022. Thereafter it was declining.  

USD/LKR rate was 201 at the beginning of March 2022 and at the end of March it was 299. By the end of April 2022 it was 341 and by end of May it was 360.

Inflation was due to the excessive money supply by the Central Bank and also due to the rapid depreciation of the Rupee. To curb inflation, it is necessary to increase the interest rates. No sooner Weerasinghe was appointed Governor he took action to increase the interest rates. It is very true that it made the access to credit for economic activity extraordinarily difficult as claimed by the authors, but we have to save the nation first and others are secondary. If the sea is saved the ships will be saved automatically.



The authors claimed that although the US alleged that Sri Lanka was the victim of a Chinese debt trap, in fact, Sri Lanka was in an IMF trap. Sri Lanka is neither in a Chinese debt trap nor in an IMF trap. Sri Lanka is in its own debt trap and IMF is helping Sri Lanka to come out of it. 

The main premise of the arguments of the authors seems to be that Sri Lanka has fallen into this situation due to excessive imports by Sri Lanka after the liberalisation in 1977 which was facilitated by the IMF. One of the critical missions of IMF is expansion of international trade so that naturally it should have been the case in the part of IMF. It is a misconception that the main cause of the present situation was imports.

Sri Lanka had budget deficits from the independence except for two years of 1954 and 1955 where the Minister of Finance was M.D.H. Jayawardana. From 1960 Sri Lanka had trade deficits except for two years in 1965 and 1977. During the time we had most controlled economy of 1970 to 1976, we had budget deficits as well as trade deficits. 

The root cause of the problem we face today is continued budget deficits. The government debt in 2020 was Rs. 15 trillion and the sum of the budget deficits from 1950 to 2020 was Rs. 11 trillion. Hence the main contributor of the government debt was budget deficits. Since year on year there were budget deficits, immediately there should be borrowings to repay the loans. Thereafter there should be borrowings to pay the interest. From 2009 to 2014, 50.8% of the borrowings were used to pay the interest and from 2014 to 2019, 89.8% of borrowings were used to pay interest.

In some of the years, government revenue was not sufficient to meet recurrent expenditure other than the interest payments. In this case the Government had to borrow to meet part of the recurring expenditure, capital expenditure, interest payments and capital repayments. It has gone to that extent. 

When there are foreign borrowings to finance the budget deficit these loans could be used to ease the balance of payment crisis. If there are no foreign borrowings or Foreign Direct Investments (FDI) what will happen is that the rupee would depreciate in the forex market against the other currencies. Hence the cost of imports will be more expensive in the local market which will be a hindrance for more consumption of imported goods and services. At the same time it will be a promotion for the export of goods and services. Therefore, at one point Rupee will start appreciating. 

There are a number of factors influencing the currency movement from trade surplus/deficit, interest rates, inflation, forex reserves and economic growth to speculation and political stability. In India some time back the INR was continuously depreciating against the USD. It was the same after liberalisation in 1991. In 2003 INR was appreciated. The reasons include depreciating of USD against major currencies and large capital inflows to India.

According to World Bank data trade balance of Vietnam was negative up to 2011. It was positive thereafter to date. In Vietnam in the year 2021 imports to GDP was 93.2% whereas exports to GDP was 93.3%. Although in most of the countries the gap between the two is not so close, imports and exports go hand in hand. A country cannot restrict imports and promote exports as expected by the authors. 

The authors claimed that the structural consequences of over four decades of neoliberal policies have exploded into view with the receding welfare state, a ballooning import bill and investment in infrastructure without returns.

In one hand Sri Lanka did not apply the neoliberal policies over four decades. It applied some of those policies of liberalising the foreign trade but there are a large number of State Owned Enterprises (SOEs), some of which make continuous losses. Profit making enterprises operate below the expected efficiency since these enterprises were used as employment generating institutions for the henchmen of the ruling parties. Some of these entities are virtually run by the trade unions and some of these are operated for the benefits of the ruling class. Maintaining these enterprises as they are, with huge burden to the government budget is never neoliberalism. That is socialist thinking of the country which is mainly responsible for the plight of the country. 

On the other hand, based on the prevalent socialist thinking welfare is given to the poor as well as the rich. When the fuel prices are subsidised those who use more fuel will get more benefits and rich use more fuel. There are enough examples like this. Therefore, there should be cash transfers to the poor. This cannot be that difficult in a country where QR codes were successfully established for sale of fuel.

Ballooning of import bill cannot be fully charged to the neoliberal policies since still the exchange rate is managed and not fully liberalised. Mahinda Rajapaksa regime was mainly responsible for Investment in infrastructure without returns and this goes against the basics of neoliberalism.

The authors blamed the so-called pro-IMF contingent of Sri Lanka that they insisted that the tax cuts of the Gotabaya Rajapaksa government in 2019 triggered Sri Lanka’s crisis. The authors further claimed that liberalisation had hollowed out Sri Lanka’s tax structure long before Gotabaya Rajapaksa’s rule and for years, indirect taxes have comprised roughly 80% of total tax revenue.

Any person with general knowledge of economics without any political biases would understand that the tax cuts triggered crisis and it was followed by the downgrade of the rating agencies with the realisation that debt was not sustainable. Tax structure of Sri Lanka was not hollowed by liberalisation. Long before the liberalisation during the time of a socialist Finance Minister the relationship between direct and indirect taxes were given in Table 1.

In Singapore which adopted liberalised policies right from the beginning and in India which adopted liberalised policies from 1991, and in many other countries, there are higher percentages of direct taxes and lower percentages of indirect taxes compared to that socialist era of Sri Lanka let alone the period where liberalised policies were adopted. Ironically none of the socialists, demand that this should be turned around, instead they demand that the ownership of the SOEs should be kept intact. 

While claiming that the tax policy is not redistributive the authors criticise imposition of the direct taxes which is a move towards redistribution of wealth. They cannot demand imposition of wealth tax while condemning the current move. 

Wealth tax was introduced in Sri Lanka in 1958. However, it yielded little revenue due to difficulties in determining the tax base and problems in administration. Following the recommendation of the Tax Commission in 1990, the Government abolished the wealth tax from the year of assessment 1992/1993.

Tax revenue to GDP in 1990 was 19% and the percentage was gradually reduced. In 2020 after the tax cut it was 7.7%. What else the IMF can recommend and what else the Government can do instead of increasing the taxes, especially direct taxes, at this point?

The authors suggested to apply the Keynesian theory of engaging in counter cyclical spending to help sustain aggregate demand. Where is the money? Our problem is overspending by the Government. Therefore, way out is to secure the IMF loan by proving that the debt is sustainable and agree with all the creditors. Curb the inflation and then reduce the interest rates. Takeaway the red tapes in the public sector, arrest corruption and get FDIs. Sell the unproductive SOEs. Persuade the banks to give credit to deserved entrepreneurs without excessively relying on the securities. Now the state banks are used to give credit without securities to the cronies of the governments. Ask the entrepreneurs to target the unlimited export market rather than focusing on the limited domestic market.

Parliamentary opposition and prominent think tanks singularly focused on demanding an IMF agreement as authors claimed because there was no other way to solve a crisis with this magnitude. It cannot be solved by foreign currency swap lines and restricting imports. Many requested a negotiated soft default which was more credible. Previous government did not do that. When the Government was trying to settle International Sovereign Bonds while the people were in long queues for gas and fuel, sensible economists ask the Government to go for a hard default and ease the burden of the people.

The authors mentioned that this so-called solution will have dire political consequences. That is why a populist government elected by the people cannot implement it. Sri Lanka was brought to this level by the populist governments, left and right. All of them were depending on the votes of the people. Sri Lankan leaders were not colossal as Gandhi or Mandela who took bold stances against the wishes of the masses.

(published in Daily Ft on15 March 2023-  https://www.ft.lk/columns/Does-IMF-set-traps-for-member-countries/4-746315)

Sunday, March 5, 2023

පළාත්පාලන මැතිවරණ සහ ආර්ථිකය ගොඩගැනීම

 හර්ෂ ගුණසේන –

හර්ෂ ගුණසේන

ලංකාවේ මැතිවරණ නිශ්චිත දින වලට නොපැවැත්වේපාර්ලිමේන්තුව නියමිත කාල සීමාව සම්පුර්ණ වීමට පෙර විසුරුවා හැරීමට ජනාධිපතිට බලය තිබෙන අතර නියමිත කාලයට කලින් ජනාධිපතිවරණයක්ද පැවැත්වීමට ඔහුට/ඇයට බලය තිබේමෙම බලතල බොහෝ විට පාවිච්චි කරනු ලබන්නේ ජනාධිපතිට හෝ ජනාධිපති අයත් දේශපාලන පක්ෂයට හෝ වාසි සහගත යයි සිතෙන අවස්ථාවක මැතිවරණ පැවැත්වීමටයිපළාත් සභා ඡන්ද වසර ගණනාවක් කල් ගොස් ඇතමැතිවරණ කොමිසමට පළාත් සභා ඡන්ද පැවැත්වීමට නොහැක්කේ සීමා නිර්ණය පිලිබඳ අවශ්‍ය අනුමැතීන් පාර්ලිමේන්තුව විසින් ලබා දී නොමැති නිසායආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 126 වන වගන්තිය අනුව මූලික අයිතිවාසිකම් පිලිබඳ උසාවියේ බලය පාර්ලිමේන්තුවට බල පාන්නේ නැත. 

මෙවර පළාත් පාලන ආයතන වල මැතිවරණ කල් තබා තිබේසිමා නිර්ණය පිලිබඳ ප්‍රශ්ණ නිසා පසුගිය පළාත් පාලන මැතිවරණද කල් දමන ලදීඅවසානයේදී මැතිවරණ පැවැත්වෙන විට පළාත්පාලන සභිකයන්ගේ ප්‍රමාණය තිබුණ ප්‍රමාණයට වඩා දෙගුණයකට අසන්න වියදැන් එම ප්‍රමාණය අඩු කිරීමට සාකච්ඡා කරමින් තිබේ. 

ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 3 වන වගන්තියට අනුව ජනතාව කෙරෙහි පිහිටා ඇති පරමාධිපත්‍යයට  ඡන්ද බලයද ඇතුලත්වේඑනමුත් ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 4 වන වගන්තියට අනුව එම පරමාධිපත්‍යය ජනතාව විසින් භුක්ති විඳීමේ පස් ආකාරයෙන් එක් ආකාරයක් වන්නේ ජනාධිපතිවරණයකදීද පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණයකදීද ජනමත විචාරණයකදීද ඡන්ද බලය පාවිච්චි කිරීමයිපළාත් සභා හෝ පළාත් පාලන ආයතන මැතිවරණ එයට ඇතුලත් නොවේ.

එනමුත් ව්‍යවස්ථාවේ 4 වන වගන්තියේ පරමාධිපත්‍යය භුක්ති විඳීමේ තවත් ආකාරයක් වන්නේ මූලික අයිතිවාසිකම් පිලිබඳ ඇති අයිතියයිව්‍යවස්ථාවේ මූලික අයිතිවාසිකම් යටතේ 12(1) වගන්තිය අනුව නිතිය පසිඳලීම සහ ක්‍රියාත්මක කිරීමද නීතියේ රැකවරණයද සර්ව සාධාරණ විය යුත්තේය යනුවෙන් සඳහන් වන බැවින්ද  පළාත් පාලන මැතිවරණ පිලිබඳ නීතියක් තිබෙන බැවින් සහ ව්‍යවස්ථාවේ 3 වන වගන්තියේ ඡන්ද බලය පිලිබඳ සඳහන් වන බැවින්ද  පළාත් පාලන මැතිවරණ නිසි කලට නොපැවැත්වීම ජනතාවගේ මූලික අයිතිවාසිකම් උල්ලංඝනයකැයි  සැලකිය හැක.

පසුගිය වතාවේ පළාත් පාලන ඡන්ද නිසි කලට නොපැවැත්වූ විට ඒ පිලිබඳ වගකීම පාර්ලිමේන්තුව සතුවූ බැවින් පාර්ලිමේන්තුවට එරෙහිව උසාවි නියෝගයක් දිය නොහැකිව තිබුණි. (SC FR No.35/2016). නඩු තීන්දුවේදී එවකට අග්‍ර විනිශ්චයකාරවරයා විසින් බරපතල නිරීක්ෂණ ගණනාවක් කර තිබුණි. “මෙම තත්ත්වය සමනය කිරීමට පාර්ලිමේන්තුව විසින් නීති සම්පාදන ක්‍රියාවක් කර නොතිබුණි.” “2012 අංක 22 දරණ පළාත්පාලන ඡන්ද විමසීම් (සංශෝධනපනත යටතේ සිය අක්‍රිය වීම මගින් ව්‍යවස්ථාදායකය ද එම පනත යටතේ සිය වගකීම් සහ කාර්යයන් ඉෂ්ට කල යුතු ඇමතිවරයා සහ වෙනත් අය ඇතුළු විධායකය ද පළාත්පාලන මැතිවරණ පැවැත්වීම ප්‍රමාද කිරීම සඳහා දායක වී ඇත.” “පෙත්සම්කරුවන්ගේ මුලික අයිතිවාසිකම් රාජ්‍යය විසින් කඩ කර ඇත.”

ජනාධිපතිවරයා දැන් කරමින් සිටින්නේද එම කාර්යයයිපළාත් පාලන මැතිවරණ කල් තබාගැනීම සඳහා ව්‍යවස්ථාදායකය හරහා කල හැකි කාර්යය වන්නේ පනත සංශෝධනයයිඑයද මුලික අයිතිවාසිකම් හරහා අධිකරණයේ අභියෝගයට ලක් විය හැකමුදල් හිඟය පිලිබඳ ප්‍රශ්ණය මතු කරන ලද්දේ එනිසායමුදල් නොමැතිකම හේතුවෙන් මැතිවරණය කල් දාන්නේ නම්  මැතිවරණ දිනය තීරණය කිරීමේ අයිතිය මුදල් ඇමතිවරයාට හෝ ඇමති මණ්ඩලයට ලැබෙන බවත් ඉදිරි ජනාධිපතිවරණයකදී හෝ පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණයකදී හෝ මෙම කාරණය ම ඉදිරියට ගතහැකි බවත් මැතිවරණ කොමිසම වෙනුවෙන් පෙනීසිටි නීතිඥවරයා අධිකරණයේ දී ප්‍රකාශ කල විට අධිකරණයේ ප්‍රතික්‍රියාව වූයේ නිතියේ ප්‍රතිපාදන  අනුව මැතිවරණය තිබිය යුතු වුවත්  මුදල් ප්‍රශ්ණය අධිකරණයේ බල සීමාවෙන්  පිටත පවතින බවයඅධිකරණ තීරණය ඉදිරියේදී බලාපොරොත්තු විය හැක.

ජනාධිපතිවරයා ආණ්ඩු කරන්නේ පාර්ලිමේන්තු බලය සහිත පොදුජන පෙරමුණේ සහායෙනිමේ අවස්ථාවේදී ඔහුට පාර්ලිමේන්තුව විසුරුවා හැරිය හැකඑසේ වුවහොත්  ඊළඟට බලයට පත්වන පක්ෂය සමඟ ගනුදෙනු කිරීම ඔහුට මිට වඩා අපහසු විය හැකජනාධිපතිවරයා බොහෝ දේශපාලන අවදානම් ගන්නා අයෙකිඑබැවින් මීළඟ මැතිවරණය බොහෝ විට ජනාධිපතිවරණය විය හැකරට සාමාන්‍ය තත්ත්වයට පත්කර ජනාධිපතිවරණයට මුහුණ දීම ඔහුගේ අරමුණ විය හැක.

පසුගියදා පාර්ලිමේන්තුවේදී ජනාධිපතිවරයා මැතිවරණය සම්බන්ධව කළ ප්‍රකාශ සහ ඔහුගේ අහංකාර පරවශ හැසිරීම අපට අනුමත කළ නොහැකඅනෙක් අතට පළාත් පාලන මැතිවරණයෙන් පුරවැසියන් හැටියට අප බලාපොරොත්තු වන්නේ කුමක්දඅපගේ ගම් පළාත් වල කාර්යයන් නිසියාකාරව ඉටුකරවා ගැනීමද එසේ නොමැතිනම් වැඩි බලය හිමිවන පක්ෂ හරහා මධ්‍යයේ පාලනයට බලපෑම් කිරීමදබොහෝ විට මේ මැතිවරණය පැවැත්වුවහොත් වැඩි බලයක් හිමිකරගනු ඇත්තේ ජාතික ජන බලවේගය හෝ සමගි ජනබලවේගය හෝ විය හැක.

රට තිබෙන්නේ ඉතාමත් අවදානම් තත්ත්වයකයආණ්ඩුවේ නායකයන්ද විපක්ෂ දේශපාලන පක්ෂද උගතුන්ද වෘත්තිකයන්ද ජනතාවද හැසිරෙන්නේ රට තිබෙන අවදානම් තත්ත්වය ගැන නොසලකමිනිඔවුන් සියලු දෙනාම එකිනෙකාට ප්‍රතික්‍රියා කරමින් සිටිතික්‍රියා කරන්නන් විරලය.

අද රටේ තිබෙන්නේ ආර්ථික අර්බුදයකිඑයට හේතුවී තිබෙන්නේ පැවති සහ පවතින දේශපාලන සංස්කෘතියයිමෙම දේශපාලන සංස්කෘතියේ දේශපාලනඥයෝ  මෙන්ම රාජ්‍ය සේවකයෝද ජනතාවද කොටස්කරුවෝ වෙති. 

ආර්ථික අර්බුදය ඇතිවීමට හේතුව දීර්ඝ කාලයක් තිස්සේ පැවති රජයේ අයවැය හිඟය සහ එයට අනුබද්ධ රටේ ආනයන සහ අපනයන අතර පරතරය වන වෙළෙඳ ශේෂ හිඟයයි.මෙම හිඟයයන් පියවීමට ගන්නා ණය දිගින් දිගටම පවතින එම හිඟයයන් හේතුවෙන් ගෙවා ගැනීමට නොහැකි වීම අර්බුදයේ ආසන්න හේතුවයිඑම ආසන්න හේතුවට හේතු වූයේ ගෝඨාභය රාජපක්ෂ රජයේ අදූරදර්ශී ආර්ථික ප්‍රතිපත්තියිඑහි පළමු පියවර වන බදු අඩුකිරිම සිදුකළේ මෙරට පුද්ගලික අංශයේ ආශීර්වාදය සහිතව බව මෙහිලා සඳහන් කළ යුතුයඅතලොස්සක් හැර මෙරට පුද්ගලික අංශයද  දේශපාලනඥයන්ද රාජ්‍ය සේවකයන්ද ජනතාවද කල්පනා කරන්නේ තමන්ට රාජ්‍යයෙන් කුමක් කඩා ගත හැකිද සහ එම කඩා ගන්නා කොටසේ ප්‍රමාණය ගැන මිස තමන්ගෙන් රාජ්‍යයට දිය යුතු දේ ගැන නොවේඅර්බුදයේ ඊලග ආසන්න හේතුව වූයේ ඊට පෙර පැවති මහින්ද රාජපක්ෂ රජය විසින් මුදල් ණයට ගෙන සිදුකළ උපයෝගිතාවක් නොමැති හෝ අඩු උපයෝගිතාවක් ඇති ව්‍යාපෘති මගින් ආර්ථික වර්ධනය කෘත්‍රිමව ඉහළ නැංවීමයි.

මෙම අර්බුදයේ මූල හේතුව මෙරට පවතින සමාජවාදී චින්තනයයිමේ අනුව අපට විශාල රාජ්‍ය සේවයක් සහ  අනුබද්ධ විශාල රාජ්‍ය ආයතන සංඛ්‍යාවක් ඇතපුද්ගලික අංශය ප්‍රසාරණය නොවීම හෝ ප්‍රසාරණය වීමට නිසි අවකාශ නොසැලසිම නිසා හෝ ශ්‍රම බලකායට එකතුවන ශ්‍රමිකයන්ට රැකියා අවස්ථා සලසා දෙන ලද්දේ රාජ්‍ය අංශය අනවශ්‍ය ලෙස ප්‍රසාරණය කිරීම මගිනිමේ රැකියා බොහෝ විට ලබා දෙන ලද්දේ ආණ්ඩු බලය හිමි දේශපාලන පක්ෂයේ හිතවතුන්ටයිරාජ්‍යයට අනුබද්ධිත පාඩු ලබන බොහෝ ව්‍යාපාර තිබේඑමෙන්ම ලාභ ලබන ව්‍යාපාරද උපරිම කාර්යක්ෂමතාවකින් වැඩ කරන්නේ නැතඑබැවින් රාජ්‍යය කුඩා කිරීම රජයේ අයවැය හිඟය අඩු කිරීමට අත්‍යවශ්‍ය සාධකයකිමෙය රටේ පිළිගත් සමාජවාදී චින්තනයට පටහැනියඑයට අනුව රාජ්‍යය විශාල කළ යුතුයබොහෝ දෙනෙක් සලකන්නේ රජය සතු දේපල විකිණීම නින්දාවට කාරණයක් ලෙසයසමහරවිට මෙම චින්තනයට හේතු වුයේ මෙරට තිබූ දක්ෂිණාංශික ආණ්ඩු විසින් කිසිම විනිවිදභාවයකින් තොරව රජය සතු ව්‍යාපාර සිය හිතවතුන්ට කුණු කොල්ලයට පවරා දීම විය හැක.

ජනාධිපතිවරයා වැඩ කරමින් සිටින්නේ ජනතාවට නිරාවරණය නොකළ ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය අරමුදල සමඟ එකඟ වූ කොන්දේසි සපුරා ලීමටයිසාමාන්‍ය මූල්‍ය අවබෝධයක් ඇති අයකුට රජයේ ආදායම වැඩි කිරීමේ සහ වියදම අඩු කිරීමේ මෙම ක්‍රියාවලියට එකඟ නොවී සිටිය නොහැකපෙනෙන්නට තිබෙන ආකාරයට ආණ්ඩුව වැඩි බරක් තබා තිබෙන්නේ ආදායම වැඩි කිරීමේ ක්‍රියා වලියටයි. 

මෙවැනි අවස්ථාවක වියදම් අඩු කිරීම පිළිබඳව ඉහල සිට ආදර්ශයක් දිය යුතු බව ජනාධිපතිවරයාට අවබෝධ නොවේඔහු උත්සවාකාරයෙන් නිදහස සමරන අතර ජනරජ පෙරහැරක්ද සංවිධානය කරයිඔහු මේ ආදර්ශය දෙන්නේ නම් අවශ්‍යයෙන්ම කල යුතු බදු වැඩිකිරීම් පිළිබඳව මෙතරම් විරෝධයක් පැන නගින්නේ නැතවියදම් අඩු කිරීමට ඔහු උත්සාහ කරන්නේ මැතිවරණ වියදම් කපා හැරීමෙනි.

රාජ්‍ය බැංකු වල අයිතියෙන් 20% ක් සේවකයන්ට සහ තැන්පත් කරුවන්ට ලබාදෙන බවට වූ ඔහුගේ අතුරු අයවැයයෝජනාව පිලිබඳ කිසිම පියවරක් ගෙන නොමැතශ්‍රී ලන්කන් ගුවන් සේවය පුද්ගලීකරණය කල යුතු බව ඔහු අගමැති වූ විට ජාතිය අමතමින් කියා සිටියේයරක්ෂණ සංස්ථාවද පුද්ගලීකරණය කරන බව ඔහු විදේශ සඟරාවකට සම්මුඛ සාකච්ඡාවක් දෙමින් කියා සිටියේයමේ කිසිවක් සිදුවන බවක් හෝ ඒ පිළිබඳව උත්සාහ දරන බවක් පෙනෙන්නට නැතරක්ෂණ සංස්ථාව සතු ලංකා හොස්පිටල් ආයතනය කිසිම අපහසුවකින් තොරව කොටස් වෙළෙඳපොලේ විකිණිය හැකඑය රක්ෂණ සංස්ථාව පුද්ගලීකරණය කරනවාට වඩා බොහෝ පහසු කාර්යයකිඑමෙන්ම එය 13 වන ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය සම්පුර්ණයෙන් ක්‍රියාත්මක කරනවාටද වඩා බොහෝ පහසු කාර්යයකි. (එය ක්‍රියාත්මක කළ යුතු බව මම සිතමි.) එමෙන්ම බදු පදනම පුළුල් කිරීම රාජ්‍ය කටයුතු ඩිජිටලීකරණය හරහා පහසුවෙන් කල හැක.

ඔහු රට පාලනය කිරීමට උත්සාහ කරන්නේ ත්‍රස්තවාදය වැළැක්වීමේ පනත හරහායසිය අණ පිළිපදින ආරක්ෂක සේවයක් ඒ සඳහා ප්‍රමාණවත් බව ඔහු වටහා ගත යුතු යයි සිතමි.පසුගිය ජනාධිපතිවරයාගේ අවසාන යුගයේදී ආරක්ෂක ප්‍රධානීන් ඔහුගේ අණ ක්‍රියාත්මක නොකළ බව අපි දනිමු. 

එමෙන්ම ජනාධිපතිවරයාට ජනවරමක් නොමැති බැවින් ඔහු බරපතල තීන්දු නොගෙන සිටිය යුතු බවට වන මතවාදය හිස් ප්‍රලාපයකිඔහු පත්වී ඇත්තේ ව්‍යවස්ථාව අනුවයව්‍යවස්ථාව උල්ලංඝනය කරමින් නොවේජෝන් කෙනඩි ගේ අභාවයෙන් පසු ලින්ඩන් ජොන්සන් ද  රිචඩ් නික්සන් ඉල්ලා අස්වීමෙන් පසු ජෙරල්ඩ් ෆෝඩ් ද ඇමරිකන් ජනාධිපතිවරුන් වූ පසු කිසිවෙක් ඒ ගැන ප්‍රශ්න නොකළහප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී බොහෝ රටවල අගමැතිවරුන් ඉල්ලා අස්වූ පසු වෙනත් අය විසින් ඔවුන්ගේ ධුර කාල සම්පුර්ණ කරනු ලැබේ.

ජනාධිපතිවරයා උත්සාහ කරමින් සිටින්නේ කලයුතු අවම ප්‍රතිසංස්කරණ කර මූල්‍ය අරමුදලේ ණය ලබා ගැනීමටයිඒ සඳහා ඔහුට සහයෝගය දීම අප සියල්ලන්ගේම යුතුකමයිමෙම ණය මුදල සාපේක්ෂව කුඩා ප්‍රමාණයක් වුවත් එයින් ලැබෙන සහතිකය නිසා රට පහලට යමින් තිබෙන ගමන ආපසු උඩට හැරෙනු ඇතඑම උඩට හැරවීම අප කැමති අළුත් ආණ්ඩුවක් මගින් කරවා ගැනීමට සිහින දැකීම අමනෝඥ ක්‍රියාවකිමක්නිසාද යත් එය වහ වහා කළ යුතු ක්‍රියාවක් බැවිනි. 

ඒ සඳහා ජනාධිපතිවරයා ගනිමින් තිබෙන බදු වැඩි කිරීම සහ විදුලි ගාස්තු නැංවීම වැනි අත්‍යවශ්‍ය එමෙන්ම ජනප්‍රිය නොවන තීරණ  වලට අප විසින් සහයෝගය දැක්විය යුතුයමක්නිසාදයත් ඒවා කවරකු විසින් හෝ ගතයුතු සහ ගැනීම ප්‍රමාද කළ තීරණ බැවිනිආණ්ඩුවට හුස්ම ගතහැකි තත්ත්වයට පත්වූ විට රටේ ආර්ථික වර්ධනය ඇතිකිරීම සඳහා ක්‍රියා කළ යුතුයමූල්‍ය අරමුදල දෙන ණයෙන් ආර්ථික වර්ධනයක් ඇතිවන්නේ නැතඑය ආණ්ඩුවට හුස්ම ගැනීම් සඳහා දෙන සහනයක් පමණකි.

එබැවින් අප ජනාධිපතිවරයාට බල කල යුත්තේ ඔහු ප්‍රමාද කරමින් සිටින රාජ්‍ය ආයතන සම්බන්ධයෙන් වන අනෙකුත් ආර්ථික ප්‍රතිසංස්කරණ ද ඉක්මනින් ක්‍රියාත්මක කරන ලෙසයිපළාත්පාලන මැතිවරණ පවත්වන ලෙස නොවේඑම ආර්ථික ප්‍රතිසංස්කරණද කලයුත්තේ මේ අවස්ථාවේ දියරට සාමාන්‍ය අතට හැරුණු පසුව නොවේ.

(Published in Colombo Telegraph on March 3, 2023)

https://www.colombotelegraph.com/index.php/harsha-gunasena-3-march-2023/

Elections & Economic Recovery

 By Harsha Gunasena –

Harsha Gunasena

Elections in Sri Lanka do not fall on specific days. The President has the authority to dissolve the Parliament prior to the expiration of its term and to call for presidential elections early. This power is used most of the time to conduct elections on the dates which are politically favourable to the President or to his/her political party. The Provincial Council elections were postponed for years. The Elections Commission could not conduct the elections since the approval of the Parliament was not given in respect of delamination of electorates. The power of the judiciary in respect of fundamental rights according to Article 126 is not applicable to the Parliament.

Now the local government elections were postponed. The last local government elections were also postponed due to the issues of delamination. At last, when the elections were held the number of members were virtually doubled. Now the discussions are held to reduce the number. 

Ads by FatChilli

As per Article 3 of the Constitution, sovereignty which is in the people includes the franchise. As per Article 4 of the Constitution sovereignty of the people shall be exercised and enjoyed in five manners of which the fifth one was exercise the franchise at the election of the President, and of the Members of Parliament and at every Referendum. Provincial council or local government elections were not included there.

According to Article 4, another way of enjoying sovereignty was the fundamental rights. Under fundamental rights Article 12 (1) in the Constitution stated that all persons are equal before the law and are entitled to the equal protection of the law. Since there is a law governing the local government elections and it was stated in the Article 3 that franchise in an ingredient of sovereignty, it is a violation of fundamental rights of the people if local government elections were not held.

Since the responsibility was with the Parliament when the last local government elections were not held in time,  a court order could not be issued. The then Chief Justice had made several serious observations in the case SC FR No. 35/2016.

“The Parliament did not take legislative measures to remedy this situation.” “I find that the legislature by its inaction and the executive including the Minister and others involved in discharging the duties/functions under the Local Authorities (Amendment) Act No. 22 of 2012 have contributed to the delay in holding the elections.” “The Petitioners fundamental rights are violated by the state.”

The President is doing the same thing now. In order to postpone the local government elections, the legislature has to amend the Act. That could be challenged at the Supreme Court. That was the reason of raising the issue of money shortage. The attorney representing the Election Commission said at the court that if the election is postponed due to shortage of funds the Minister of Finance or the Cabinet  will have the power to control the elections and it could be applied in future presidential and parliamentary Elections as well. The response of the court was that the court agreed that the elections should be held according to the law, bur finance is not within the purview of the court. 

The President governs with the help of the Podujana Peramuna. He can dissolve the Parliament now. If so, it could be difficult for him to deal with the next government. Therefore, the next election he expects could be a presidential election. His intention seems to be to stabilize the country and then to face the election.

The recent statements of the President at the Parliament and the manner he said it, cannot be approved. On the other hand, as citizens what do we expect from the local government elections, whether to get the work done in our local areas or to influence the Center with the parties which control the periphery? If the elections are  held the majority power will be with either JJB or SJB.

The country is in dire straits. The leaders  of the government and the opposition, academics, professionals and also the people behave without considering the status of the country. All of them react to each other and action is rare.

We are facing an economic crisis today. We are among the countries of highest negative growth rate. The reason for this is the political culture of the country. Politicians as well as the public servants and the people are parts of this culture.

The reason for the economic crisis was that prolonged budget deficit of the country and affiliated trade deficit. The immediate reason for the crisis was that the inability to pay back the debts because of the continued deficits. Reason for this was the imprudent economic policies of the Gotabaya Rajapaksa government. The first policy mishap  was the reduction of taxes with the blessings of the private sector. Except a few, most of the politicians, public servants, members of the private sector and the public think that what they can get out of the state and not what they can give to the state. The next immediate reason was that the projects carried out by the Mahinda Rajapaksa government with less or no economic returns.

The root cause of the problem is the prevalent socialist thinking of the country. As a result, we have a large public sector and quite a number of public entities. Since the private sector was not adequately expanded or not facilitated to expand, a large number of labour force was recruited in the public sector. Most of them were the supporters of the governing parties. There are lot of loss making government entities. Also, the entities which are making profit do not operate efficiently. Therefore it is essential to make the public sector smaller. This necessity goes against the socialist thinking. According to that thinking the state sector should be expanded. Many think that it is a disgrace to sell the government owned properties and businesses. Sometimes this may be the result of privatizing the government owned enterprises by the right-wing governments without any transparency of which process the beneficiaries were their cronies.

The President is working to fulfil the conditions agreed with the IMF which were not exposed to the public. Any person with a general understating of finance and economics could not disagree with  this process of increasing the government revenue and reducing the government expenditure since we all have to save the state first. It is visible that the government has put more weight to increase the revenue.

The President does not understand that at a situation like this there should be an exemplary  behaviour by the top leaders in the case of reduction of expenditure. Instead, he celebrates the independence in a grand style and organizes a Janaraja Perahera. If he gives examples by his own behaviour and that of the government there will not be so much of resistance against the tax increases which is mandatory at the present juncture. He tries to reduce the expenditure by cutting off the election expenses.

In his interim budget proposals in the last year he has proposed that 20% of the ownership of the state banks will be offered to the employees and to the depositors. When he became the Prime Minister addressing the nation he said that Sri Lankan Airlines should be privatized. Giving an interview to The Economist he said that Insurance Corporation will be privatized. None of these seems to be happening and it is not visible that any attempt is taken. Lanka Hospitals owned by the Insurance Corporation could have been privatized through the stock exchange. It is much easier than privatizing the Insurance Corporation and much easier than fully implementing the 13th amendment to the constitution ( I believe that 13th Amendment should have implemented). Also tax base can be expanded by digitalization of the government activities.

The President tries to govern the country by Prevention of Terrorism Act. He should realize that the defense forces and the police which obey to his command is sufficient. We know that during the tail end of the rule of the previous president, the defense authorities and the police did not implement his orders.

The ideology that the President should not take serious decisions since he does not have a mandate is ridiculous. He was appointed in accordance with the constitution and not in violation of the constitution. When Lindon Jonson was appointed after the assassination of John Kennedy or Gerald Ford was appointed after the resignation of Richard Nixon as presidents of the US no one questioned that. In many democratic countries there are successors after the resignation of their Prime Ministers. Dudley Senanayake has gone an extra mile in 1952 but it was not mandatory.

The President is trying to do the minimum reforms and get the IMF loan. It is the duty of all of us to support this process. Although the loan amount is small the guarantee coming along with the loan will turn the downward trend of the county upward. If we dream that this turn would be done by a favorite government of ours, it would be an idiotic dream since these actions should be taken as soon as possible.

The decisions of increasing taxes and electricity tariff taken by the President which are unpopular at present should be supported by us since these decisions should have been taken by someone. These decisions were delayed and not taking these decisions will be detrimental to the economic recovery. When the government have the breathing space it should take steps to the economic growth. The IMF loan will not create an economic growth and it will not rescue Sri Lanka, which will have to be done by us. It is just a support to have a breathing space to the government. 

Therefore, we should demand from the President that he should carry out the rest of the economic reforms  related to the SOEs soon which he delays and not  holding of  local government elections. These reforms should be done now, not at the time when the country normalizes.

(Published in Colombo Telegraph on March 3, 2023)

https://www.colombotelegraph.com/index.php/elections-economic-recovery/